- Zaloguj się
Krok po kroku
Paroizolacja dachów i wiatroizolacja
Wykonanie ocieplenia dachów, ścian i stropów chroni przed utratą ciepła, aby jednak przegroda dobrze spełniała swoje funkcje należy chronić ją przed wilgocią.
Sposób zabezpieczenia izolacji termicznej zależy od technologii wykonania i funkcji pomieszczenia. W budynkach tradycyjnych paroizolacji wymagają tylko te pomieszczenia, w których wydzielane są szczególnie duże ilości wilgoci. Odpowiednie zabezpieczenie warstwy ociepleniowej ważne jest również na poddaszach przeznaczonych na cele użytkowe. Wentylacja i zabezpieczenie termoizolacji są ważne dla skuteczności ocieplenia oraz trwałości więźby dachowej. Istotne jest wówczas prawidłowe zaprojektowanie układu warstw przegrody, z uwzględnieniem odpowiednich zestawów folii wiatro- i paroizolacyjnych.
Para wodna pod normalnym ciśnieniem dążąc w sposób naturalny do stanu równowagi nasycenia przedostaje się do miejsc chłodniejszych o niższym stężeniu. Różnica ciśnień jest tym większa, im większa jest różnica temperatur pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną stroną przegrody. Para wodna staje się szkodliwa dla przegrody, gdy w wyniku przesycenia wykrapla się w jej wnętrzu. Niezabezpieczona folią wełna mineralna i drewniana konstrukcja dachu, pokryta szczelnym deskowaniem i papą, mogą być stale zawilgocone, a nawet mokre. Zmniejsza to skuteczność termoizolacji i prowadzi do gnicia drewnianej konstrukcji dachu, co zagraża trwałości więźby. Na podobne niebezpieczeństwa narażone są nie izolowane ściany drewnianego budynku szkieletowego.
Przenikaniu wilgoci do warstw termoizolacyjnych zapobiegają folie paroizolacyjne, o małej przepuszczalność pary wodnej. Folie te wykonane są z odpornego na starzenie polietylenu, o grubości 0,2 mm, przepuszczają około 0,5 g/m2 pary wodnej w ciągu 24 godzin. Stosuje się je w przegrodach stanowiących ściany osłonowe budynków o konstrukcji szkieletowej oraz w ścianach działowych i stropach oddzielających pomieszczenia suche od pomieszczeń mokrych.
Prawidłowe i staranne ułożenie folii jest niezwykle ważne, bowiem na skutek różnicy ciśnień przez niewielką nawet nieszczelność może przeniknąć kilkakrotnie więcej wilgoci niż przez całą powierzchnię folii. Folię układa się od cieplejszej strony przegrody na około 20cm zakład. Zakłady uszczelnia się taśmą klejącą do klejenia polietylenu a przy ścianach i wokół kominów folię dociska się za pomocą listew.
Folie wiatroizolacyjne zabezpieczają przed wnikaniem do warstwy izolacji termicznej wiatru, wody, kurzu, pozwalając jednocześnie na swobodny przepływ pary wodnej. Są stosowane jako folie wstępnego krycia, zastępujące warstwę papy podkładowej, co znacznie obniża ciężar pokrycia dachowego i pozwala zmniejszyć przekroje elementów nośnych więźby.
Dla ochrony izolacji termicznej poddasza stosuje się paroprzepuszczalne folie wstępnego krycia, które stanowią otwartą dyfuzyjnie membranę. Przy wysokiej paroprzepuszczalności powyżej 1000 g/m2/24h folie tego typu nie wymagają stosowania szczeliny wentylowanej pomiędzy warstwą wełny i folii, w związku z tym izolacja termiczna może mieć grubość pełnej wysokości krokwi. Izolacja z wełny szklanej lub skalnej wykonana jest z włókien hydrofobowych odpornych na pochłanianie wody, ale pomiędzy włóknami może gromadzić się wilgoć. Jej nadmiar będzie usuwany, jeżeli jest zapewniona odpowiednia wentylacja, w związku z tym należy wykonać odpowiedni nawiew w okapie i wywiew w kalenicy.
Poza foliami o wysokiej paroprzepuszczalności produkowane są również folie wiatro-izolacyjne o niewielkiej przepuszczalności pary wodnej. Folie te są stosowane najczęściej jako warstwa wstępnego krycia i przy ocieplaniu metodą lekką suchą.